Ο τόμος αυτός απαρτίζεται από τρία δοκίμια, τα οποία εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο της πολιτικής επικοινωνίας. Το πρώτο καταγράφει τη διαφημιστική δαπάνη των ελληνικών πολιτικών κομμάτων κατά το διάστημα 1985-2005, τόσο ανά κόμμα και διαφημιστικό μέσο, όσο και συνολικά. Βέβαια, τα συνολικά μεγέθη είναι ιδιαίτερα σημαντικά (7,2 δισ. ευρώ του 2005 για το ίδιο διάστημα, 1985-2005), αλλά η λεπτομερέστερη μελέτη των σχετικών δαπανών θα ανταμείψει τον αναγνώστη. Το δεύτερο, για τις Κυπριακές Προεδρικές Εκλογές του 2003, εξετάζει τις στρατηγικές και τις τακτικές των κυριωτέρων υποψηφίων αυτών των εκλογών, με έμφαση στην τηλεοπτική των διαφήμιση. Το τρίτο, για τις... Περισσότερα
Ο τόμος αυτός απαρτίζεται από τρία δοκίμια, τα οποία εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο της πολιτικής επικοινωνίας. Το πρώτο καταγράφει τη διαφημιστική δαπάνη των ελληνικών πολιτικών κομμάτων κατά το διάστημα 1985-2005, τόσο ανά κόμμα και διαφημιστικό μέσο, όσο και συνολικά. Βέβαια, τα συνολικά μεγέθη είναι ιδιαίτερα σημαντικά (7,2 δισ. ευρώ του 2005 για το ίδιο διάστημα, 1985-2005), αλλά η λεπτομερέστερη μελέτη των σχετικών δαπανών θα ανταμείψει τον αναγνώστη. Το δεύτερο, για τις Κυπριακές Προεδρικές Εκλογές του 2003, εξετάζει τις στρατηγικές και τις τακτικές των κυριωτέρων υποψηφίων αυτών των εκλογών, με έμφαση στην τηλεοπτική των διαφήμιση. Το τρίτο, για τις δημοτικές εκλογές του 2002 στην Αθήνα, αποτυπώνει την προεκλογική "μάχη" των δύο κυριωτέρων υποψηφίων. Τα δοκίμια αυτά υποδεικνύουν με σαφήνεια ότι η πολιτική (και η πολιτική επικοινωνία) προσαρμόζεται βαθμιαία, αλλά σταθερά, στο "περιβάλλον" των Μ.Μ.Ε. Η κυρίαρχη λογική των σημερινών Μ.Μ.Ε. -η εμπορική λογική- σχετίζεται ευθέως με την αύξηση του αριθμού και του όγκου των ψυχαγωγικών τηλεοπτικών προγραμμάτων και τη διεύρυνση της επιρροής της ποσοτικοποίησης, μέσω, λ.χ., των δημοσκοπήσεων, αποκρυσταλλώνοντας μια δομική μεταβολή στο ευρύτερο πεδίο της πολιτικής πρακτικής. Λιγότερα
