Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βρισκόμαστε μπροστά στην πρόκληση να αλλάξουμε ριζικά τρόπο ζωής, υποστηρίζει ο γνωστός Γαλλογερμανός πολιτικός, επικεφαλής της Oμάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Στο σταυροδρόμι τριών κρίσεων - κρίσης οικονομικής, οικολογικής και κοινωνικής - οι Πράσινοι προτείνουν το μετασχηματισμό του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ένα Green New Deal για την έξοδο από την πολλαπλή κρίση. Πρόκειται για την ανασυγκρότηση της οικονομίας σε πράσινη κατεύθυνση: αλλαγή του τρόπου που ορίζουμε την ανάπτυξη, τερματισμό της αέναης, ανεξέλεγκτης οικονομικής μεγέθυνσης, επιλεκτική απο-ανάπτυξη. Προχωρώντας τη... Περισσότερα
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βρισκόμαστε μπροστά στην πρόκληση να αλλάξουμε ριζικά τρόπο ζωής, υποστηρίζει ο γνωστός Γαλλογερμανός πολιτικός, επικεφαλής της Oμάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Στο σταυροδρόμι τριών κρίσεων - κρίσης οικονομικής, οικολογικής και κοινωνικής - οι Πράσινοι προτείνουν το μετασχηματισμό του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ένα Green New Deal για την έξοδο από την πολλαπλή κρίση. Πρόκειται για την ανασυγκρότηση της οικονομίας σε πράσινη κατεύθυνση: αλλαγή του τρόπου που ορίζουμε την ανάπτυξη, τερματισμό της αέναης, ανεξέλεγκτης οικονομικής μεγέθυνσης, επιλεκτική απο-ανάπτυξη. Προχωρώντας τη συλλογιστική του ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ αναπτύσσει την έννοια της οικονομικής και της κοινωνικής επικονίασης. Μελετώντας τη δράση των μελισσών επισημαίνει ότι η αξία τους δεν έγκειται στην ικανότητά τους να παράγουν μέλι, αλλά στην επικονίαση, που επιτελείται χάρη στην ελεύθερη κυκλοφορία τους. O πυρήνας πλέον κάθε οικονομικής δραστηριότητας είναι οι διαδραστικές ενέργειες. Για νέα προβλήματα χρειαζόμαστε καινοτόμα εργαλεία: μια οικολογική οικονομία πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως στην οικονομικο-κοινωνική διαδικασία που προσομοιάζει με την επικονίαση. Άλλωστε, οι οικολογικές λύσεις συμβαδίζουν με ένα νέο κοινωνικό πρόταγμα. Tο σύστημα αναδιανομής του πλούτου και της κοινωνικής προστασίας πρέπει να μεταρρυθμιστεί ριζικά. Όταν ο βασικός πλούτος πηγάζει από μη υλικές δραστηριότητες, από την οικονομία της γνώσης και των σχέσεων, η συνεισφορά του καθενός στην "αόρατη" αλλά τόσο παραγωγική κοινωνική "επικονίαση" πρέπει να ανταμειφθεί. Η έννοια του ελάχιστου κοινωνικού εισοδήματος αντιστοιχεί στην αναγνώριση αυτής της βασικής συλλογικής αρχής της κοινωνίας. Λιγότερα
