Μια επιλογή από θεατρικές κριτικές στις αθηναϊκές εφημερίδες "Η Αυγή", "Πρωινή Ελευθεροτυπία", "Η Μεσημβρινή" και "Το Βήμα", ένα σκίτσο από την πορεία του ελληνικού θεάτρου κυρίως κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1994. Μια κριτική ματιά της Ελένης Βαροπούλου που δηλώνει ότι στο θέατρο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν όχι τόσο οι σημασίες που μπορεί να αλιευθούν σε ένα αρχικό δραματικό ή λογοτεχνικό κείμενο όσο η συγκρότηση των σημασιών κατά την παραστασιακή διαδικασία. Δηλώνει επίσης τη σαφή απομάκρυνση από ένα μοντέλο αυταρχικής κριτικής που προϋποθέτει την ιδέα της αυθεντίας και υποθάλπει τον συγκρουσιακό χαρακτήρα στις σχέσεις κριτικού και... Περισσότερα
Μια επιλογή από θεατρικές κριτικές στις αθηναϊκές εφημερίδες "Η Αυγή", "Πρωινή Ελευθεροτυπία", "Η Μεσημβρινή" και "Το Βήμα", ένα σκίτσο από την πορεία του ελληνικού θεάτρου κυρίως κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1994. Μια κριτική ματιά της Ελένης Βαροπούλου που δηλώνει ότι στο θέατρο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν όχι τόσο οι σημασίες που μπορεί να αλιευθούν σε ένα αρχικό δραματικό ή λογοτεχνικό κείμενο όσο η συγκρότηση των σημασιών κατά την παραστασιακή διαδικασία. Δηλώνει επίσης τη σαφή απομάκρυνση από ένα μοντέλο αυταρχικής κριτικής που προϋποθέτει την ιδέα της αυθεντίας και υποθάλπει τον συγκρουσιακό χαρακτήρα στις σχέσεις κριτικού και κρινομένου, καθώς και το βάρος που έδινε η συγγραφέας στην επικοινωνία με τον αναγνώστη όσον αφορά τους τρόπους με τους όποιους θα άξιζε να απολαμβάνουμε την τέχνη του θεάτρου και να σκεφτόμαστε τα σκηνικά νοήματα, τα θεατρικά διαβήματα. Τέλος, εξηγεί και το ενδιαφέρον της για την έγκαιρη πρόσληψη τάσεων όπως η περφόρμανς, το θέατρο των χορευτών και χορογράφων, οι μη παραδοσιακοί θεατρικοί χώροι, η σωματικότητα, η κυρίαρχη παρουσία του οπτικού στοιχείου, των μεικτών μέσων και γλωσσών στην παράσταση.