Tο νέο βιβλίο των "Θεματικών Συλλογών" έχει ως θέμα τα "Όπλα των Αρχαίων Ελλήνων". Στην αρχαιότητα, οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων, αποτελούσαν ένα σύνηθες φαινόμενο. Ο πόλεμος είχε μια ιδιαίτερη σημασία, γεγονός που αποδεικνύεται από την ποικιλία των όπλων που έφεραν οι πολεμιστές και την εξελικτική τους πορεία στη διάρκεια των αιώνων. Η καταγραφή δραματικών σκηνών μάχης από τον 'Ομηρο ανέδειξε με τρόπο ανεπανάληπτο την αξία που απέδιδαν οι κοινωνίες της εποχής εκείνης στα όπλα. Το κράνος, άλλοτε απλό και άλλοτε με περίτεχνες διακοσμήσεις, υπήρξε απαραίτητο στοιχείο της εξάρτησης του Έλληνα πολεμιστή. Οι ασπίδες συνιστούσαν το... Περισσότερα
Tο νέο βιβλίο των "Θεματικών Συλλογών" έχει ως θέμα τα "Όπλα των Αρχαίων Ελλήνων". Στην αρχαιότητα, οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων, αποτελούσαν ένα σύνηθες φαινόμενο. Ο πόλεμος είχε μια ιδιαίτερη σημασία, γεγονός που αποδεικνύεται από την ποικιλία των όπλων που έφεραν οι πολεμιστές και την εξελικτική τους πορεία στη διάρκεια των αιώνων. Η καταγραφή δραματικών σκηνών μάχης από τον 'Ομηρο ανέδειξε με τρόπο ανεπανάληπτο την αξία που απέδιδαν οι κοινωνίες της εποχής εκείνης στα όπλα. Το κράνος, άλλοτε απλό και άλλοτε με περίτεχνες διακοσμήσεις, υπήρξε απαραίτητο στοιχείο της εξάρτησης του Έλληνα πολεμιστή. Οι ασπίδες συνιστούσαν το πλέον διαδεδομένο και σταθερά χρησιμοποιούμενο όπλο καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, το οποίο προστάτευε τους μαχητές. Ταυτόχρονα οι ασπίδες, μέσα από τα εμβλήματα που έφεραν, καλλιεργούσαν, την απαραίτητη για μια κοινωνία, συλλογική συνείδηση. Εκτός από το κράνος και την ασπίδα, η προστασία του σώματος των αρχαίων πολεμιστών επιδιωκόταν και με τη χρήση ειδικών εξαρτημάτων-ενδυμάτων, τους θώρακες. Το ξίφος, αν και συντρόφευε τους 'Ελληνες πολεμιστές όλων σχεδόν των κατηγοριών (οπλίτες, παλεστές, τοξότες, πεζούς, ιππείς κ.ά.) δεν αποτελούσε το κύριο όπλο μάχης, ούτε κατάφερε ποτέ να εκτοπίσει το δόρυ από την πρωτοκαθεδρία των επιθετικών όπλων και την προτίμηση των μαχητών. Αυτό συνέβαινε κατά τη μυκηναϊκή εποχή και συνεχίστηκε κατά τους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους, συνδεόμενο με την κυριαρχία της οπλιτικής φάλαγγας στα πεδία των μαχών. Κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, στα χέρια των ανδρών που στελέχωναν τις φάλαγγες μακεδονικού τύπου. Στα επιτεύγματα των Ελλήνων αναφέρεται ακόμα η επινόηση, κατασκευή και χρήση πολύπλοκων πολιορκητικών μηχανών. Από τον Δούρειο Ίππο (ίσως πρόκειται για την πρώτη πολιορκητική μηχανή) μέχρι και τις πολιορκητικές μηχανές του Δημητρίου του Πολιορκητή, οι Έλληνες έθεσαν τα επιτεύγματα της επιστήμης στην υπηρεσία του πολέμου. Στις σελίδες του συναρπαστικού αυτού βιβλίου, περιγράφονται με σαφήνεια και ακρίβεια τα επιθετικά και αμυντικά όπλα των αρχαίων Ελλήνων, η εξέλιξή τους και ο τρόπος χρήσης τους. Τα αποκαλυπτικά κείμενα εμπλουτίζονται με εξαιρετικές καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις οπλιτών του κορυφαίου εικονογράφου Χρήστου Γιαννόπουλου, δίνοντας την ευκαιρία στον αναγνώστη να κατανοήσει πλήρως τον τρόπο μάχεσθαι των αρχαίων Ελλήνων, από τον Τρωικό Πόλεμο μέχρι και τους ελληνιστικούς χρόνους. Λιγότερα
