Σε συνέχεια του βιβλίου Θεσσαλονίκη‐Καλοχώρι / Μπαγκλαντές 2010, o Βαλεριάνο Τροϊάνι στην παρούσα έκδοση συνεχίζει την περιπλάνησή του στην τοπιογραφία της Θεσσαλονίκης, αυτή τη φορά περιδιαβαίνοντας την περιοχή της Αρετσούς. Μια πειραματική καλλιτεχνική προσπάθεια να αποδώσει τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις αναμνήσεις του, με ελαφρώς θολές εικόνες, ζωντανά χρώματα και έντονες γραμμές, ως μια ονειρική παράλληλη περιπλάνηση στο τότε και στο τώρα, σε ένα παιχνίδι γραφής και εικαστικής φωτογραφίας.
Η ιδέα για την επεξεργασία των φωτογραφιών που παρουσιάζονται στην έκδοση, προήλθε μετά από μια συζήτηση-ανάλυση έργων εικονογράφησης του... Περισσότερα
Σε συνέχεια του βιβλίου Θεσσαλονίκη‐Καλοχώρι / Μπαγκλαντές 2010, o Βαλεριάνο Τροϊάνι στην παρούσα έκδοση συνεχίζει την περιπλάνησή του στην τοπιογραφία της Θεσσαλονίκης, αυτή τη φορά περιδιαβαίνοντας την περιοχή της Αρετσούς. Μια πειραματική καλλιτεχνική προσπάθεια να αποδώσει τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις αναμνήσεις του, με ελαφρώς θολές εικόνες, ζωντανά χρώματα και έντονες γραμμές, ως μια ονειρική παράλληλη περιπλάνηση στο τότε και στο τώρα, σε ένα παιχνίδι γραφής και εικαστικής φωτογραφίας.
Η ιδέα για την επεξεργασία των φωτογραφιών που παρουσιάζονται στην έκδοση, προήλθε μετά από μια συζήτηση-ανάλυση έργων εικονογράφησης του Καρλ Λάρσον.
Ένας γόνιμος διάλογος φωτογραφίας και ποιητικής γραφής, μια επανεπίσκεψη σε εγκαταλελειμμένες ταβέρνες και χώρους αναψυχής, βίλες, αρχοντικά και άλλοτε εξοχικές κατοικίες της περιοχής, πολλές από αυτές θαυμάσια δείγματα αρχιτεκτονικής, που μας θυμίζουν την άνοδο και την πτώση, την δεκαετία του 1920 με την προσφυγιά της «καλής μεριάς», την οικονομική ανάπτυξη μέσω της αλιείας και της γεωργίας και την κατάπτωση και φτωχοποίηση της περιοχής τα τελευταία χρόνια λόγω της εγκατάλειψής της από τους τοπικούς και κρατικούς φορείς.
Γιώργος Αλισάνογλου
************
Στα έρημα παλάτια,
φιλοξενία ζητάνε οι ψυχές
Αόρατοι, απομονωμένοι,
σε μια υγρή σχεδία
Η εγκατάλειψη αναζητά τη συντροφιά,
μαζί να ταξιδέψουν.
*
Πεφταστέρι,
το κέντρο του κορμιού σου επέλεξε,
το φως του να χαρίσει
Αν είν’ η καρδιά σου δυνατή,
ζεστή αγκαλιά να το κρατήσεις
Φροντίδα φλόγας καντιλιού,
προστασία του αν γίνεις,
το δώρο σου μεγάλο,
ξανά θα ταξιδέψει.
Λιγότερα
