Όταν μιλά κανείς για το σώμα δοκιμάζει μια περιήγηση στον κόσμο των σκιών και των δυσδιάκριτων μορφών, ένα στοχασμό στις διασταυρώσεις της φυσικής και της κοινωνικής ιστορίας. Η συστηματική ενασχόληση των κοινωνικών επιστημών με τη μελέτη του σώματος τις οδήγησε σε ένα πεδίο που τα ίδια τα όριά του είναι υπό διακύβευση, στο σταυροδρόμι της φύσης με τον πολιτισμό, εν ολίγοις σε ένα χώρο σφοδρών αντιπαραθέσεων, επιστημολογικών, εννοιολογικών, ενίοτε πολιτικών.Στον τόμο αυτό φιλοξενούνται κείμενα που ιχνεύουν επιμέρους διαστάσεις του τρόπου με τον οποίο το σώμα τίθεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κοινωνικών πολιτικών και θεσμών, τεχνολογιών... Περισσότερα
Όταν μιλά κανείς για το σώμα δοκιμάζει μια περιήγηση στον κόσμο των σκιών και των δυσδιάκριτων μορφών, ένα στοχασμό στις διασταυρώσεις της φυσικής και της κοινωνικής ιστορίας. Η συστηματική ενασχόληση των κοινωνικών επιστημών με τη μελέτη του σώματος τις οδήγησε σε ένα πεδίο που τα ίδια τα όριά του είναι υπό διακύβευση, στο σταυροδρόμι της φύσης με τον πολιτισμό, εν ολίγοις σε ένα χώρο σφοδρών αντιπαραθέσεων, επιστημολογικών, εννοιολογικών, ενίοτε πολιτικών.Στον τόμο αυτό φιλοξενούνται κείμενα που ιχνεύουν επιμέρους διαστάσεις του τρόπου με τον οποίο το σώμα τίθεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κοινωνικών πολιτικών και θεσμών, τεχνολογιών και ιδεολογιών, που αποσκοπούν στην αρωγή, στη θεραπεία, στην ευημερία και δια μέσου αυτών στον κοινωνικό έλεγχο. Στόχος είναι η ανάδειξη κρίσιμων διαστάσεων της κοινωνικής μορφοποίησης του σώματος δια της επιτήρησής του από τον ιατρικό θεσμό και η ανάδειξη της πολυπλοκότητας της σχέσης μεταξύ υγείας, σώματος και επιτήρησης, καθώς και η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο εσωτερικεύονται οι πολιτικές ελέγχου από τα ίδια τα άτομα. Αυτό το αμφίσημο σημείο, το κατώφλι από τη φροντίδα στην επιτήρηση, βρίσκεται στο επίκεντρο των μελετών που δημοσιεύονται στο παρόν συλλογικό έργο.Το βιβλίο απευθύνεται στους φοιτητές κοινωνικών επιστημών, στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αλλά και στο ευρύτερο κοινό, το οποίο ενδιαφέρεται να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο η μέριμνα για τη διατήρηση και την προαγωγή της ζωής συνδέεται με οργανωμένες παρεμβάσεις που συμβάλλουν στην παραγωγή κοινωνικών παραστάσεων για το καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο, το ορθολογικό και το παράλογο, το υγιές και το άρρωστο. Λιγότερα
