Όταν έγινε η Μεταπολίτευση, η Αριστερά βρέθηκε διασπασμένη, με διαφορετικές «γραμμές πλεύσης». Στον κομμουνιστικό χώρο οι διαφωνίες είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται από πολύ νωρίς, αλλά η μεγάλη κοινωνική έκρηξη του γαλλικού Μάη του 1968 έφερε και πάλι στην επικαιρότητα την προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, ενώ η «Άνοιξη της Πράγας» την ίδια χρονιά μια ανάλογη προοπτική στις ανατολικές. Η στρατιωτική επέμβαση της Μόσχας απέδειξε για άλλη μια φορά σε ποιο βαθμό το καθεστώς που οικοδόμησε ο Στάλιν και που εδραίωσαν οι διάδοχοί του είναι ασυμβίβαστο με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, δηλαδή με τον πραγματικό... Περισσότερα
Όταν έγινε η Μεταπολίτευση, η Αριστερά βρέθηκε διασπασμένη, με διαφορετικές «γραμμές πλεύσης». Στον κομμουνιστικό χώρο οι διαφωνίες είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται από πολύ νωρίς, αλλά η μεγάλη κοινωνική έκρηξη του γαλλικού Μάη του 1968 έφερε και πάλι στην επικαιρότητα την προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, ενώ η «Άνοιξη της Πράγας» την ίδια χρονιά μια ανάλογη προοπτική στις ανατολικές. Η στρατιωτική επέμβαση της Μόσχας απέδειξε για άλλη μια φορά σε ποιο βαθμό το καθεστώς που οικοδόμησε ο Στάλιν και που εδραίωσαν οι διάδοχοί του είναι ασυμβίβαστο με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, δηλαδή με τον πραγματικό σοσιαλισμό. Έτσι το ΚΚΕ βρέθηκε βαθιά διχασμένο και χωρίσθηκε σε δυο κομμάτια αλληλομισούμενα. Όμως υπήρχε και η ΕΔA, το κόμμα το οποίο δημιούργησε ο Γιάννης Πασαλίδης, που από το 1951 μέχρι το 1967 υπήρξε η πρωτοπορία όλης της Αριστεράς και κατόρθωσε, μέσα σε κλίμα διώξεων και καταπίεσης, το 1958 να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση. Η ΕΔΑ στέγαζε όλες τις τάσεις αυτού του ιδεολογικού χώρου. Όταν ήρθε όμως η Μεταπολίτευση, τα δύο κομμουνιστικά κόμματα –για διαφορετικούς λόγους– έκαναν τα πάντα για να τη διαλύσουν ή να την απορροφήσουν. Υπήρξαν προσπάθειες συνεργασίας –σε κάποιες φάσεις– όλων των πλευρών, αλλά κατέληγαν σε οξείες αντιπαραθέσεις. Αυτά τα «συντροφικά μαχαιρώματα» καταγράφονται στο ανά χείρας βιβλίο. Η εργασία μπορεί να μην είναι πλήρης. Είναι όμως ένα πρώτο ιστορικό σχεδίασμα συνολικά της διάσπασης και της άγριας ιδεολογικής «κονταρομαχίας» που εκδηλώθηκαν στην αρένα της Αριστεράς. Λιγότερα
