Ο κ. Οδυσσέας - Κάρολος Κλήμης, πολιτικός επιστήμονας, είναι, από χρόνια τώρα, γνωστός ως συγγραφέας διαφόρων βιβλίων γύρω από την ιστορία, τη λαογραφία και την κοινωνιολογία του κερκυραϊκού χώρου. Με το νέο του βιβλίο "Πώς είδε ένα παιδί τον πόλεμο", ο κ. Κλήμης ξεφεύγει από τα θέματα που ως τώρα τον απασχόλησαν. Παρ' όλο που το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη και κρίσιμη ιστορική στιγμή του νησιού, που την έχουν σημαδέψει γεγονότα καθοριστικά για τις επόμενες δεκαετίες, όπως οι δύο ξενικές κατοχές, οι καταστροφές που προξενήθηκαν στην πόλη της Κέρκυρας από τα πολεμικά γεγονότα με αποκορύφωμα τον εμπρησμό της κατά την εφιαλτική νύχτα της 13ης... Περισσότερα
Ο κ. Οδυσσέας - Κάρολος Κλήμης, πολιτικός επιστήμονας, είναι, από χρόνια τώρα, γνωστός ως συγγραφέας διαφόρων βιβλίων γύρω από την ιστορία, τη λαογραφία και την κοινωνιολογία του κερκυραϊκού χώρου. Με το νέο του βιβλίο "Πώς είδε ένα παιδί τον πόλεμο", ο κ. Κλήμης ξεφεύγει από τα θέματα που ως τώρα τον απασχόλησαν. Παρ' όλο που το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη και κρίσιμη ιστορική στιγμή του νησιού, που την έχουν σημαδέψει γεγονότα καθοριστικά για τις επόμενες δεκαετίες, όπως οι δύο ξενικές κατοχές, οι καταστροφές που προξενήθηκαν στην πόλη της Κέρκυρας από τα πολεμικά γεγονότα με αποκορύφωμα τον εμπρησμό της κατά την εφιαλτική νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου 1943, το τραγικό τέλος που βρήκε ο ιταλικός στρατός κατοχής, η απάνθρωπη και βάρβαρη εξόντωση της ισραηλιτικής κοινότητας και η μετά την απελευθέρωση απομάκρυνση της ιταλικής μειονότητας, ο συγγραφέας δεν γράφει ιστορία, ούτε επιδιώκει να δώσει την απλή χρονογραφία της πολυτάραχης αυτής περιόδου. Αυτό που επιχειρεί ο κ. Κλήμης είναι να αποτυπώσει τις αναμνήσεις του από την περίοδο αυτή, χωρίς την πρόθεση να δρέψει λογοτεχνικές δάφνες. Και καταθέτει ένα βιβλίο παιδικών αναμνήσεων οι οποίες, φιλτραρισμένες μέσα από τις πέντε και πλέον δεκαετίες που πέρασαν, δίνονται σήμερα απλά και ανεπιτήδευτα με τη μορφή σημειώσεων που θα μπορούσαν να είχαν κρατηθεί τότε - ένα είδος παιδικού ημερολογίου που όμως γράφεται εκ των υστέρων. [...] (από τον πρόλογο του Τάσου Παπαναστασάτου) Λιγότερα
