Επιτέλους, η νύχτα με τύλιξε· έπλεα πάνω της, ή, μάλλον μέσα της, ή με μετέφερε μαζί της, όπως ο ποταμός μεταφέρει μια βάρκα… από το «Μεσάνυχτα» Η ακρίβεια της γλώσσας, του τόνου και της φόρμας είναι παντού εδώ, και καθώς η “νύχτα” καλεί τη θνησιμότητα, αλλά και το όραμα, και τελικά μια ριζοσπαστική αστάθεια στο όνειρο-συμβολή των νυχτερινών σχέσεων, η Louise Glück φτάνει σε μια αριστοτεχνία που επιτρέπει το αντίθετο: “Το χάος ήταν αυτό που είδα”. Μπαίνεις στον κόσμο αυτού του μαγευτικού βιβλίου διαβαίνοντας μια από τις πολλές, ονειρικές του πύλες και κάθε φορά που μπαίνεις βρίσκεσαι στο ίδιο μέρος αν και τα πάντα εκεί μέσα έχουν αναδιαταχθεί. Γυναίκα.... Περισσότερα
Επιτέλους, η νύχτα με τύλιξε· έπλεα πάνω της, ή, μάλλον μέσα της, ή με μετέφερε μαζί της, όπως ο ποταμός μεταφέρει μια βάρκα… από το «Μεσάνυχτα» Η ακρίβεια της γλώσσας, του τόνου και της φόρμας είναι παντού εδώ, και καθώς η “νύχτα” καλεί τη θνησιμότητα, αλλά και το όραμα, και τελικά μια ριζοσπαστική αστάθεια στο όνειρο-συμβολή των νυχτερινών σχέσεων, η Louise Glück φτάνει σε μια αριστοτεχνία που επιτρέπει το αντίθετο: “Το χάος ήταν αυτό που είδα”. Μπαίνεις στον κόσμο αυτού του μαγευτικού βιβλίου διαβαίνοντας μια από τις πολλές, ονειρικές του πύλες και κάθε φορά που μπαίνεις βρίσκεσαι στο ίδιο μέρος αν και τα πάντα εκεί μέσα έχουν αναδιαταχθεί. Γυναίκα. Άντρας. Παιδί. Φως και σκοτάδι. Χρόνος άχρονος. Είναι μια ιστορία περιπέτειας, μια συνάντηση με το άγνωστο, το ατρόμητο ταξίδι ενός ιππότη στο βασίλειο του θανάτου· μια ιστορία του κόσμου που γνώριζες από πάντα, του πρώτου σου αναγνωστικού, του πρώτου παιδικού σου βιβλίου, μόνο που κάθε γνώριμη όψη του ανασκευάζεται και τρεμοφέγγει, σαν το περίγραμμα ενός ονείρου. Είναι μια ιστορία ενιαία, με μέρη, ωστόσο, μεταβλητά, αφηγηματικό πλαίσιο αινιγματικό, τόνο σπαρακτικό. Μια εξομολογητική, βαθιά προσωπική και ταυτόχρονα καθολική διαπραγμάτευση της απώλειας και του πένθους σε όλες τις μορφές τους. Η ποιητική συλλογή Πιστή και ενάρετη νύχτα απέσπασε το National Book Award 2014.
