Δίνοντας έμφαση στην Ελλάδα, ο Ηλίας Ευθυμιόπουλος υποστηρίζει ότι θα πρέπει για λίγο να ξεχάσουμε τα spreads, το ΔΝΤ και τη δύσκολη καθημερινότητα της "εποπτείας" και να ξαναδούμε τις αιτίες της κρίσης. Οι ρίζες της παρούσας ελληνικής κρίσης βρίσκονται στις επιλογές του χτες και στην ανέμελη 30ετία 1980-2010, αλλά κυρίως στη διαπαιδαγώγηση του λαού, των παραγωγικών τάξεων, των κρατικών υπαλλήλων, των αυτοδιοικητικών οργανισμών, των συνεταιρισμών, των συνδικάτων και φυσικά των κομματικών μηχανισμών επί τη βάσει της θεωρίας ότι μπορεί η Ελλάδα να ζει μόνο με επιδοτήσεις, δάνεια και ολίγα (μαύρα ενίοτε) έσοδα από τον τουρισμό. Θα πρέπει λοιπόν να πούμε όλη την... Περισσότερα
Δίνοντας έμφαση στην Ελλάδα, ο Ηλίας Ευθυμιόπουλος υποστηρίζει ότι θα πρέπει για λίγο να ξεχάσουμε τα spreads, το ΔΝΤ και τη δύσκολη καθημερινότητα της "εποπτείας" και να ξαναδούμε τις αιτίες της κρίσης. Οι ρίζες της παρούσας ελληνικής κρίσης βρίσκονται στις επιλογές του χτες και στην ανέμελη 30ετία 1980-2010, αλλά κυρίως στη διαπαιδαγώγηση του λαού, των παραγωγικών τάξεων, των κρατικών υπαλλήλων, των αυτοδιοικητικών οργανισμών, των συνεταιρισμών, των συνδικάτων και φυσικά των κομματικών μηχανισμών επί τη βάσει της θεωρίας ότι μπορεί η Ελλάδα να ζει μόνο με επιδοτήσεις, δάνεια και ολίγα (μαύρα ενίοτε) έσοδα από τον τουρισμό. Θα πρέπει λοιπόν να πούμε όλη την αλήθεια. Στη συνέχεια, θα πρέπει να εφεύρουμε μια εναλλακτική, βιώσιμη, πράσινη οικονομία. Μια οικονομία, δηλαδή, διάρκειας και προοπτικής. Το "Παράθυρο στην κρίση" είναι μια συμβολή (θεωρητική και πρακτική) στην αναζήτηση αυτής της προοπτικής. Πέρα από την αναψηλάφηση της ελληνικής κρίσης, ο συγγραφέας αναφέρεται εκτενώς και στις διεθνείς εξελίξεις, στην κυριαρχία της Κίνας στις αγορές, στην τρίτη βιομηχανική επανάσταση, και εξειδικεύει τις προτάσεις του σε τομείς όπως τα έξυπνα δίκτυα, οι τράπεζες αντισταθμιστικής διόρθωσης, οι γεωργικές μέθοδοι κ.ά. Λιγότερα
