Τις τελευταίες δεκαετίες, η αδιάκοπη επιστημονική έρευνα (βασική, κλινική και τεχνολογική), επέφερε και εξακολουθεί να επιφέρει επαναστατικές εξελίξεις σ' όλους τους τομείς της ιατρικής επιστήμης. Η αύξηση των γνώσεων, η κατανόηση της αιτιοπαθογένειας πολλών παθήσεων, αλλά και η χρησιμοποίηση σπουδαίου τεχνολογικού εξοπλισμού, βελτίωσαν την διάγνωση και θεραπεία. Η μακροζωία, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο διαφορετικός τρόπος διαβίωσης, αλλά και η βελτίωση των διαγνωστικών μέσων, συνέβαλαν ώστε η ογκολογία της περιοχής, οι αλλεργίες και οι τραυματισμοί να αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητας του Ωτορινολαρυγγολόγου. Με τις αποκτηθείσες... Περισσότερα
Τις τελευταίες δεκαετίες, η αδιάκοπη επιστημονική έρευνα (βασική, κλινική και τεχνολογική), επέφερε και εξακολουθεί να επιφέρει επαναστατικές εξελίξεις σ' όλους τους τομείς της ιατρικής επιστήμης. Η αύξηση των γνώσεων, η κατανόηση της αιτιοπαθογένειας πολλών παθήσεων, αλλά και η χρησιμοποίηση σπουδαίου τεχνολογικού εξοπλισμού, βελτίωσαν την διάγνωση και θεραπεία. Η μακροζωία, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο διαφορετικός τρόπος διαβίωσης, αλλά και η βελτίωση των διαγνωστικών μέσων, συνέβαλαν ώστε η ογκολογία της περιοχής, οι αλλεργίες και οι τραυματισμοί να αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητας του Ωτορινολαρυγγολόγου. Με τις αποκτηθείσες γνώσεις, αναπτύχθηκαν επί μέρους τομείς της ωτορινολαρυγγολογίας, όπως η ογκολογία της κεφαλής και του τραχήλου, η ωτονευρολογία, η παιδική ωτορινολαρυγγολογία και καθιερώθηκαν νέες χειρουργικές τεχνικές, όπως η ενδοσκοπική -μικροσκοπική χειρουργική μύτης και παραρρινίων κόλπων, η φωνοχειρουργική, η εμφύτευση κοχλιακών εμφυτευμάτων, η χειρουργική της βάσεως του κρανίου και η χειρουργική με Laser. Μέσα στα πλαίσια των νέων αυτών δεδομένων, όχι μόνο η προπτυχιακή, αλλά και η μεταπτυχιακή και η δια βίου συνεχιζόμενη εκπαίδευση (η οποία πλέον είναι αναγκαία), αποσκοπούν στην απόκτηση πρακτικών και χρήσιμων νέων γνώσεων. Όμως σήμερα, που η μετάδοση της γνώσης μέσω του διαδικτύου είναι ακαριαία, αλλά και ανεξέλεγκτη, θεωρείται κάτι περισσότερο από αναγκαία, η ύπαρξη ενός "κλασσικού" και σύγχρονου συγγράμματος, το οποίο θα αποτελεί σημείο αναφοράς και οδηγό για κάθε νέα γνώση, τόσο στους νεότερους, όσο και στους παλαιότερους ιατρούς, ειδικούς και μη. Ελπίζουμε, ότι το παρόν σύγγραμμα, το οποίο αποτελεί βελτιωμένη και επηυξημένη έκδοση του, υπό τον καθηγητή Ιωάννη Δανιηλίδη, εκδοθέντος προ τετραετίας (2002) συγγράμματος, με τον τίτλο "Κλινική ωτορινολαρυγγολογία και στοιχεία χειρουργικής κεφαλής και τραχήλου", θα καλύψει αυτό το κενό. [...] (από τον πρόλογο των συγγραφέων) Λιγότερα
