Η απόφαση-πλαίσιο (Α-Π), ως νομικό μέσο για την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις του λεγόμενου τρίτου (τότε) πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισήχθη το πρώτον με την Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία υπεγράφη την 2.10.1997 και ετέθη σε ισχύ την 1.5.1999. Έκτοτε, και επί περίπου μια δεκαετία, απετέλεσε το κύριο μέσο της επιχειρούμενης στο πλαίσιο της Ένωσης εναρμόνισης των εθνικών ποινικών δικαίων των κρατών μελών. Με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία υπεγράφη την 13.12.2007 και ετέθη σε ισχύ την 1.12.2009 και τις θεμελιώδεις αλλαγές που αυτή συνεπιφέρει στην δομή και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Α-Π, ως νομικό εργαλείο, παύει πλέον να... Περισσότερα
Η απόφαση-πλαίσιο (Α-Π), ως νομικό μέσο για την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις του λεγόμενου τρίτου (τότε) πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισήχθη το πρώτον με την Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία υπεγράφη την 2.10.1997 και ετέθη σε ισχύ την 1.5.1999. Έκτοτε, και επί περίπου μια δεκαετία, απετέλεσε το κύριο μέσο της επιχειρούμενης στο πλαίσιο της Ένωσης εναρμόνισης των εθνικών ποινικών δικαίων των κρατών μελών. Με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία υπεγράφη την 13.12.2007 και ετέθη σε ισχύ την 1.12.2009 και τις θεμελιώδεις αλλαγές που αυτή συνεπιφέρει στην δομή και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Α-Π, ως νομικό εργαλείο, παύει πλέον να υφίσταται. Κατά το άρθρο 288 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα όργανα της Ένωσης θεσπίζουν πλέον μόνο κανονισμούς, οδηγίες, αποφάσεις, συστάσεις και γνώμες. Εντούτοις, σύμφωνα με το άρθρο 9 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις, το οποίο προσαρτήθηκε στην Συνθήκη της Λισσαβώνας και το οποίο αναφέρεται στο νομικό status των νομικών πράξεων του τρίτου πυλώνα (μεταξύ των οποίων, συνεπώς, και των Α-Π) που υφίσταντο όταν η Συνθήκη της Λισσαβώνας ετέθη σε ισχύ, τα έννομα αποτελέσματα αυτών των πράξεων διατηρούνται, έως ότου οι πράξεις αυτές καταργηθούν, ακυρωθούν ή τροποποιηθούν, κατ’ εφαρμογή των τροποποιημένων πλέον διατάξεων των Συνθηκών. Με αυτά τα δεδομένα, οι συγγραφείς αποφάσισαν να προχωρήσουν στη συλλογή και έκδοση όλων των Α-Π που είχαν εκδοθεί μέχρι τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισσαβώνας, καθώς και της ελληνικής νομοθεσίας μεταφοράς τους στο εθνικό δίκαιο (όπου αυτή υπάρχει). Ελπίζουμε ότι η έκδοση αυτή θα αποτελέσει χρήσιμο βοήθημα για τους ασχολούμενους με το ποινικό δίκαιο στην χώρα μας, καθώς μάλιστα εκκρεμεί η εναρμόνιση του δικαίου μας προς πολλές και σημαντικές Α-Π. Υιοθετήθηκε η κατάταξη των Α-Π σε δύο θεματικές ενότητες (ουσιαστικό και δικονομικό ποινικό δίκαιο), εντός των οποίων καταχωρίζονται με βάση την ειδικότερη θεματική τους. Μετά από κάθε Α-Π παρατίθεται η νομοθεσία που την ενσωματώνει στην ελληνική έννομη τάξη, αλλά όχι συναφείς διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας. Στο τέλος, ως παραρτήματα, παρατίθενται, αφενός μεν τα άρθρα 9-10 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις, αφετέρου δε ένας χρονολογικός πίνακας των Α-Π. Λιγότερα
