Εβδομήντα δύο κείμενα δημοσιευμένα από το 1996 μέχρι το 2004. Στη μεγάλη τους πλειονότητα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Μετρό". Συμπληρώνονται από ορισμένα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Μελωδία" και "Metropolis Press" καθώς και στο Κ της "Καθημερινής της Κυριακής". Τα πιο πολλά είναι κείμενα εννέα χρόνων. Δεν μπήκα στη διαδικασία να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω μαζί τους. Πιο πολύ έκανα ένα πείραμα μνήμης. Και ως άσκηση μνήμης θα λειτουργήσουν και για τον αναγνώστη. Μνήμη για τα μεγάλα" και τα συλλογικά αλλά και για τα "μικρά", τα ιδιωτικά αίματα. Θυμάστε τη Θάλεια, το κορίτσι που πήδησε από το μπαλκόνι του, επειδή πήρε χαμηλό βαθμό στα μαθηματικά και την ιστορία; Τους... Περισσότερα
Εβδομήντα δύο κείμενα δημοσιευμένα από το 1996 μέχρι το 2004. Στη μεγάλη τους πλειονότητα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Μετρό". Συμπληρώνονται από ορισμένα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Μελωδία" και "Metropolis Press" καθώς και στο Κ της "Καθημερινής της Κυριακής". Τα πιο πολλά είναι κείμενα εννέα χρόνων. Δεν μπήκα στη διαδικασία να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω μαζί τους. Πιο πολύ έκανα ένα πείραμα μνήμης. Και ως άσκηση μνήμης θα λειτουργήσουν και για τον αναγνώστη. Μνήμη για τα μεγάλα" και τα συλλογικά αλλά και για τα "μικρά", τα ιδιωτικά αίματα. Θυμάστε τη Θάλεια, το κορίτσι που πήδησε από το μπαλκόνι του, επειδή πήρε χαμηλό βαθμό στα μαθηματικά και την ιστορία; Τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία; Τα ένοπλα πιτσιρίκια στο Περού που εκτέλεσαν οι δυνάμεις ασφαλείας; Και ανάμεσα σ' αυτά μπερδεύονται η στρατιωτική μου θητεία, μια Ιταλίδα τουρίστρια, η αγάπη μου για το ελληνικό τραγούδι και το ποδόσφαιρο και πολλά κείμενα για το καλοκαίρι. Για Ιούλιους και Αύγουστους. Ακόμη, κάνουν πειράματα διάφοροι φίλοι, αρκετά κορίτσια, κάποιοι πρόσκαιροι θυμοί μου, κάποιοι πιο μόνιμοι, τα βιβλία που διάβαζα τότε, οι ταινίες, φωτογραφίες που τις έσκισα σε λέξεις... Λιγότερα
