Μια φορά και έναν καιρό ήταν το ποδόσφαιρο, όχι έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα... «Τότε στις γειτονιές οι πιτσιρίκοι άρχισαν να κλοτσούν αυτό που έλεγαν “μπάλα”. Υπήρχαν και μερικοί πιο μεγάλοι, που οι μισοί διέθεταν ποδοσφαιρικές φανέλες και οι υπόλοιποι ποδοσφαιρικά παπούτσια και έπαιζαν μεταξύ τους. Είχαν συγκροτήσει τις πρώτες συνοικιακές ομάδες και έπαιζαν ποδόσφαιρο ώρες ολόκληρες, διότι ο αγώνας δε διεξαγόταν σε κανονική ώρα, αλλά σε τέρματα.» Και μετά; Και μετά; «Η δημιουργία επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν είναι πλέον φήμη, αφού η ΕΠΟ είχε αποστείλει στις οικείες ενώσεις-μέλη της το σχέδιο για τη μετατροπή της Α΄ Εθνικής σ’ επαγγελματική... Περισσότερα
Μια φορά και έναν καιρό ήταν το ποδόσφαιρο, όχι έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα... «Τότε στις γειτονιές οι πιτσιρίκοι άρχισαν να κλοτσούν αυτό που έλεγαν “μπάλα”. Υπήρχαν και μερικοί πιο μεγάλοι, που οι μισοί διέθεταν ποδοσφαιρικές φανέλες και οι υπόλοιποι ποδοσφαιρικά παπούτσια και έπαιζαν μεταξύ τους. Είχαν συγκροτήσει τις πρώτες συνοικιακές ομάδες και έπαιζαν ποδόσφαιρο ώρες ολόκληρες, διότι ο αγώνας δε διεξαγόταν σε κανονική ώρα, αλλά σε τέρματα.» Και μετά; Και μετά; «Η δημιουργία επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν είναι πλέον φήμη, αφού η ΕΠΟ είχε αποστείλει στις οικείες ενώσεις-μέλη της το σχέδιο για τη μετατροπή της Α΄ Εθνικής σ’ επαγγελματική κατηγορία, που θα διαχωρίζεται από τις υπόλοιπες κατηγορίες που παραμένουν ημιεπαγγελματικές και ερασιτεχνικές. Η μετατροπή του ποδοσφαίρου σε καθαρά εμπορική δραστηριότητα είχε ξεκινήσει και πλέον “πού να χωρέσει τ’ όνειρο σε κάμαρα δυο πήχες…”.» Όμως, η καινούργια αυτή έκδοση της Σύγχρονης Εποχής δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο το βολιώτικο ποδόσφαιρο, ούτε την ιστορία της ομάδας των Μικρασιατών προσφύγων –της Νίκης Βόλου. Αφορά και την ίδια την ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος του Βόλου σε διάστημα σχεδόν 60 χρόνων. Λιγότερα
