Η Μάχη της Αμφιλοχίας είναι η μεγαλύτερη επιθετική μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ. Ο συγγραφέας του βιβλίου, διευθυντής τότε του Γραφείου επιχειρήσεων της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που μελέτησε, οργάνωσε και διηύθυνε τη μάχη, μας περιγράφει στιγμή προς στιγμή με ακρίβεια τα συγκλονιστικά συμβάντα. Στην ιστόρηση αυτής της Μάχης μπορεί να δει κανείς διάφορες μορφές ανταρτικής δράσης, επιθετικές και αμυντικές για να διαπιστώσει την ιδιαίτερη αξία της Αρχής του αιφνιδιασμού του εχθρού. Αν στους τακτικούς στρατούς ο αιφνιδιασδμός του εχθρού θεωρείται μια από τις αρχές του Πολέμου, στον αντάρτικο πόλεμο, αυτή, είναι η πρωταρχική. Η Μάχη της Αμφιλοχίας ήταν ένα... Περισσότερα
Η Μάχη της Αμφιλοχίας είναι η μεγαλύτερη επιθετική μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ. Ο συγγραφέας του βιβλίου, διευθυντής τότε του Γραφείου επιχειρήσεων της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που μελέτησε, οργάνωσε και διηύθυνε τη μάχη, μας περιγράφει στιγμή προς στιγμή με ακρίβεια τα συγκλονιστικά συμβάντα. Στην ιστόρηση αυτής της Μάχης μπορεί να δει κανείς διάφορες μορφές ανταρτικής δράσης, επιθετικές και αμυντικές για να διαπιστώσει την ιδιαίτερη αξία της Αρχής του αιφνιδιασμού του εχθρού. Αν στους τακτικούς στρατούς ο αιφνιδιασδμός του εχθρού θεωρείται μια από τις αρχές του Πολέμου, στον αντάρτικο πόλεμο, αυτή, είναι η πρωταρχική. Η Μάχη της Αμφιλοχίας ήταν ένα δυνατό χτύπημα για τους Γερμανούς, με σοβαρές απώλειες. Διακόσιους εβδομήντα νεκρούς μόνο μέσα στην Αμφιλοχία (χώρια οι συνεργάτες τους) και άλλους εκατό νεκρούς στα γύρω μέρη: έξω από την Άρτα, στο Κρίκελο, στο Μοναστηράκι, στο Ρίβιο, όπου αντάρτες του ΕΛΑΣ εμπόδιζαν τους Γερμανούς να κινηθούν προς Αμφιλοχία για ενίσχυση των εκεί δυνάμεών τους. Στις δεκαπέντε Αυγούστου 1944, ένα μήνα περίπου μετά τη Μάχη, το 1γ Γραφείο του Γ. Αρχηγείου της Ομάδας Στρατιών Ε, αναμετάδωσε ότι για την ειρήνευση της περιοχής νοτίως Άρτας, τα γερμανικά στρατεύματα θα είχαν τότε μόνο προοπτική επιτυχίας, αν ο συνολικός ανδρικός πληθυσμός συλληφθεί και εκτοπισθεί... Λιγότερα
