Το μικρό αυτό βιβλίο δεν διεκδικεί, βέβαια, το αλάθητο και την αυθεντία. Είναι, όμως, καρπός μιας απόφασης για την ανάγκη ενημέρωσης όσων χρησιμοποιούν στην πράξη το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και όσων με ευκολία το φέρουν στα χείλη τους χωρίς ιδιαιτέρους δισταγμούς. Στα τρία κεφάλαια του, που αποτελούν επεξεργασίες κειμένων, τα οποία έχουν ήδη δημοσιευθεί (σε δύο τεύχη της "Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Πολιτικής" και σε τεύχος της "Book’s Journal") δίνονται απαντήσεις σε τρία θέματα που, κατά τη γνώμη μου, συζητούνται σήμερα κατά κόρον στον δημόσιο διάλογο: στο θέμα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, στο θέμα της εφαρμογής των διεθνών κανόνων για τις χώρες εκείνες... Περισσότερα
Το μικρό αυτό βιβλίο δεν διεκδικεί, βέβαια, το αλάθητο και την αυθεντία. Είναι, όμως, καρπός μιας απόφασης για την ανάγκη ενημέρωσης όσων χρησιμοποιούν στην πράξη το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και όσων με ευκολία το φέρουν στα χείλη τους χωρίς ιδιαιτέρους δισταγμούς. Στα τρία κεφάλαια του, που αποτελούν επεξεργασίες κειμένων, τα οποία έχουν ήδη δημοσιευθεί (σε δύο τεύχη της "Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Πολιτικής" και σε τεύχος της "Book’s Journal") δίνονται απαντήσεις σε τρία θέματα που, κατά τη γνώμη μου, συζητούνται σήμερα κατά κόρον στον δημόσιο διάλογο: στο θέμα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, στο θέμα της εφαρμογής των διεθνών κανόνων για τις χώρες εκείνες που δεν έχουν επικυρώσει μια διεθνή πολυμερή συμφωνία/συνθήκη (με ιδιαίτερη, βέβαια, αναφορά στη Σύμβαση του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας), και στο θέμα της αποτελεσματικότητας του Διεθνούς Δικαίου, ως ενός συνόλου δεσμευτικών κανόνων που εφαρμόζονται υποχρεωτικά (και απαρέγκλιτα;) στις διεθνείς σχέσεις. Αυτό το αναλυτικό τρίπτυχο αν και δεν εξαντλεί όλους τους προβληματισμούς, που εύλογα προξενεί η θεματική πολυπλοκότητα του, ωστόσο αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, μια πρώτη προσπάθεια αποσαφήνισης ορισμένων στερεότυπων προσεγγίσεων, και, για όχι, ένα εναρκτήριο λάκτισμα για έναν πληρέστερο διάλογο, που μπορεί να ακολουθήσει. Λιγότερα
