Τα "Φαντάσματα του καιρού μας" φιλοξενούν κείμενα για τη δημοκρατία και τη διαμάχη των ιδεών στα χρόνια της ελληνικής κρίσης και της ευρωπαϊκής μελαγχολίας. Στο βιβλίο γίνεται λόγος για την Αριστερά, τα αδιέξοδα του αντιμνημονιακού ριζοσπαστισμού και τις παθογένειες της πολιτικής στη σημερινή Ελλάδα. Συνδυάζοντας την πολιτική ανάλυση και την πολιτισμική κριτική, ο συγγραφέας επαναφέρει ένα αίτημα κριτικής αυτογνωσίας για το παρόν, χωρίς να αποσιωπά το γεγονός ότι ζούμε μια μετάβαση στο άγνωστο.Από τις εύκολες ερμηνείες της κρίσης, στην ανάγκη για σύνθετες απαντήσεις στα προβλήματα. Η ελληνική περιπέτεια και οι διχασμοί σε ιδέες, συλλογικούς... Περισσότερα
Τα "Φαντάσματα του καιρού μας" φιλοξενούν κείμενα για τη δημοκρατία και τη διαμάχη των ιδεών στα χρόνια της ελληνικής κρίσης και της ευρωπαϊκής μελαγχολίας. Στο βιβλίο γίνεται λόγος για την Αριστερά, τα αδιέξοδα του αντιμνημονιακού ριζοσπαστισμού και τις παθογένειες της πολιτικής στη σημερινή Ελλάδα. Συνδυάζοντας την πολιτική ανάλυση και την πολιτισμική κριτική, ο συγγραφέας επαναφέρει ένα αίτημα κριτικής αυτογνωσίας για το παρόν, χωρίς να αποσιωπά το γεγονός ότι ζούμε μια μετάβαση στο άγνωστο.Από τις εύκολες ερμηνείες της κρίσης, στην ανάγκη για σύνθετες απαντήσεις στα προβλήματα. Η ελληνική περιπέτεια και οι διχασμοί σε ιδέες, συλλογικούς προσανατολισμούς και αποφάσεις των τελευταίων χρόνων. Τα κείμενα του βιβλίου έχουν ως θέμα τους την Αριστερά, τα αδιέξοδα του ριζοσπαστισμού και τον ρηχό ρεαλισμό. Αναλύονται οι παγίδες που στήνουν οι ηθικολογικοί αφορισμοί στην πολιτική ζωή και στα δημόσια ήθη. Διατυπώνεται ένα αίτημα κατανόησης μαζί με την κριτική της πολιτικής.Πρέπει άραγε να μας απασχολεί και σήμερα η θεωρητική και πολιτική αναμέτρηση με τον ολοκληρωτισμό και τις επιβιώσεις του μέσα σε λόγους χειραφέτησης και ριζοσπαστικής αφύπνισης; Τα Φαντάσματα του καιρού μας φιλοξενούν και αυτά τα δύσκολα ζητήματα από το ευρωπαϊκό παρελθόν, μέχρι και την πρόκληση την οποία απευθύνει τώρα το ριζοσπαστικό Ισλάμ σε όλες τις κοινωνίες.Τέλος, το βιβλίο προσεγγίζει θέματα του πολιτισμού της κρίσης συνηγορώντας υπέρ μιας πορείας αυτογνωσίας. Μακριά από την ανακύκλωση του εθνικού ιδεαλισμού απέναντι στην ευρωπαϊκή μελαγχολία και στις δυσκολίες της παγκοσμιοποίησης. Λιγότερα
