Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, παρουσιάζονται οι διαφορετικές και ποικίλες όψεις της δεξιάς ιδεολογίας. Από την ιδεολογία των ηγεσιών της Ν.Δ. μέχρι τη σχέση της Δεξιάς με τις κοινωνικές επιστήμες, τον ιστορικό αναθεωρητισμό και το ακραίο Κέντρο. Αν υπάρχει ένα νήμα που συνδέει όλα αυτά τα ποικιλόμορφα στοιχεία, τούτο είναι η κοινή ταξική βάση που καθορίζει και την κοινή αρνητική στόχευση: αντικομμουνισμός, αντιαριστερά.
Αρχικά επρόκειτο να είναι ένα βιβλίο, μόνο για την ελληνική δεξιά και για την ιδεολογία της. Στην πορεία όμως έγινε φανερό ότι δεν γινόταν να απουσιάσει μια αναλυτικότερη αναφορά και στον αρνητικό στόχο της Δεξιάς με τον οποίο... Περισσότερα
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, παρουσιάζονται οι διαφορετικές και ποικίλες όψεις της δεξιάς ιδεολογίας. Από την ιδεολογία των ηγεσιών της Ν.Δ. μέχρι τη σχέση της Δεξιάς με τις κοινωνικές επιστήμες, τον ιστορικό αναθεωρητισμό και το ακραίο Κέντρο. Αν υπάρχει ένα νήμα που συνδέει όλα αυτά τα ποικιλόμορφα στοιχεία, τούτο είναι η κοινή ταξική βάση που καθορίζει και την κοινή αρνητική στόχευση: αντικομμουνισμός, αντιαριστερά.
Αρχικά επρόκειτο να είναι ένα βιβλίο, μόνο για την ελληνική δεξιά και για την ιδεολογία της. Στην πορεία όμως έγινε φανερό ότι δεν γινόταν να απουσιάσει μια αναλυτικότερη αναφορά και στον αρνητικό στόχο της Δεξιάς με τον οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια. Γι’ αυτό και το «αντι» του «αντικομμουνισμού» του κύριου τίτλου μπήκε σε παρένθεση.
Το δεύτερο μέρος, για την αριστερά και την ιδεολογία της, έχει περισσότερο απολογητικό χαρακτήρα – αναπόφευκτα μάλλον, καθ’ ότι η εμπειρική-ιστορική αφετηρία είναι τα μεγάλα αδιέξοδα της Αριστεράς του παρόντος, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Εκεί ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας είναι λιγότερο έμμεσος. Σχεδόν όλα τα ζητήματα της ελληνικής Αριστεράς που θίγονται σε αυτό το μέρος ο συγγραφέας τα είχε ζήσει από κοντά, ακόμα κι εκείνα που αφορούν το τεράστιο διάστημα κατά το οποίο δεν ήταν οργανωμένος, την περίοδο 1980-2012. Λιγότερα
