Οι εικόνες δεν μπορεί να είναι μόνο ανάκλαση φωτός στο μάτι του θεατή, κρύβουν ιστορίες. Κάθε εικόνα είναι μια ιστορία ή καλύτερα πολλές ιστορίες, τόσες όσοι οι αναγνώστες της. Οι καλύτερες βέβαια ιστορίες είναι αυτές που δημιουργούνται στον αναγνώστη στο μεταίχμιο δύο σελίδων, ειδικά αυτών που χρειάζεται να επιστρέψεις πίσω για να ξαναδείς. Το βιβλίο σχεδόν έτοιμο από το 2017 χρειάστηκε να μείνει στο συρτάρι μέχρι να ελαττωθεί ικανοποιητικά η ανασφάλεια μου σχετικά με τη χρησιμότητα δημοσιοποίησής ενός προσωπικού project.
Μιχάλης Καλαϊτζάκης
Images cannot be just a reflection of light in the eye of the beholder, they hide stories. Each image is a story or rather many stories, as many as its readers. Of course, the best stories are... Περισσότερα
Οι εικόνες δεν μπορεί να είναι μόνο ανάκλαση φωτός στο μάτι του θεατή, κρύβουν ιστορίες. Κάθε εικόνα είναι μια ιστορία ή καλύτερα πολλές ιστορίες, τόσες όσοι οι αναγνώστες της. Οι καλύτερες βέβαια ιστορίες είναι αυτές που δημιουργούνται στον αναγνώστη στο μεταίχμιο δύο σελίδων, ειδικά αυτών που χρειάζεται να επιστρέψεις πίσω για να ξαναδείς. Το βιβλίο σχεδόν έτοιμο από το 2017 χρειάστηκε να μείνει στο συρτάρι μέχρι να ελαττωθεί ικανοποιητικά η ανασφάλεια μου σχετικά με τη χρησιμότητα δημοσιοποίησής ενός προσωπικού project.
Μιχάλης Καλαϊτζάκης
Images cannot be just a reflection of light in the eye of the beholder, they hide stories. Each image is a story or rather many stories, as many as its readers. Of course, the best stories are those that are created for the reader at the edge of two pages, especially those that you need to go back to see again. The book, almost ready from 2017, had to stay in the drawer until my insecurity regarding the usefulness of publishing a personal project was satisfactorily reduced. It is a project that presents the wants, the musts, the nots and the taboos of my generation in the small society where I grew up.
Mixalis Kalaitzakis Λιγότερα