Αστυνομική Λογοτεχνία, Διηγήματα, Ελληνική Λογοτεχνία, Μεταφρασμένη Λογοτεχνία
12,32 €Ειδική Τιμή8,62 €
Άμεσα διαθέσιμο
"Είμαστε στα 1979, λίγες μέρες πριν από την υπογραφή της συμφωνίας του Ζαππείου, δηλαδή του πρωτοκόλλου ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Αρκετοί μιλούσαν για επερχόμενη καταστροφή, διάλυση των μικροαστικών στρωμάτων, αύξηση του προλεταριάτου· οι περισσότεροι, πάντως, διέβλεπαν κέρδη..." Δώδεκα αστυνομικές ιστορίες που ξεκινούν την ήμερα που η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τελειώνουν τα Χριστούγεννα του 2016. Μια πορεία τριάντα ετών μέσα από ποικιλία ιδεοληψιών στο φόντο σημαντικών ή ασήμαντων γεγονότων, όπου η απάτη, η διαφθορά και η τρέλα συνυπάρχουν στην ταυτότητα των χαρακτήρων της συλλογής. Παραθρησκευτικές... Περισσότερα
"Είμαστε στα 1979, λίγες μέρες πριν από την υπογραφή της συμφωνίας του Ζαππείου, δηλαδή του πρωτοκόλλου ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Αρκετοί μιλούσαν για επερχόμενη καταστροφή, διάλυση των μικροαστικών στρωμάτων, αύξηση του προλεταριάτου· οι περισσότεροι, πάντως, διέβλεπαν κέρδη..." Δώδεκα αστυνομικές ιστορίες που ξεκινούν την ήμερα που η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τελειώνουν τα Χριστούγεννα του 2016. Μια πορεία τριάντα ετών μέσα από ποικιλία ιδεοληψιών στο φόντο σημαντικών ή ασήμαντων γεγονότων, όπου η απάτη, η διαφθορά και η τρέλα συνυπάρχουν στην ταυτότητα των χαρακτήρων της συλλογής. Παραθρησκευτικές οργανώσεις, εκκλησιαστικοί και μοναστικοί παράγοντες, υπολείμματα χουντικών, κομπίνες στις πυρκαγιές και στις καταπατήσεις οικοπέδων, κοσμοπολίτες απατεώνες, ερωτικά πάθη με μηχανορραφίες, διάσημοι εγκληματίες αλλά και τριτοκλασάτοι ιδιωτικοί ντετέκτιβ, αρχαιοκάπηλοι, ο απόηχος της Εταιρείας Δολοφόνων: "Είσαι ο Παπαδόπουλος!" επιμένει ένας αγρότης που πάσχει από γεροντική άνοια απευθυνόμενος στον αφηγητή. Ο συγγραφέας, με αποστασιοποιημένο ύφος, διακριτική ειρωνεία και υποδόριο χιούμορ, καταθέτει δώδεκα διηγήματα που γράφτηκαν κατά παραγγελία γύρω από μοτίβα του οργανωμένου ή ατομικού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, για να καταλήξουν σε απόηχο του Στήβενσον μέσα από πράξεις σχιζοφρένειας στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας. "Η δόση του Σαββάτου είναι μικρή, ώστε την Κυριακή να κατεβώ στο απόμερο στέκι των ναυτικών για να πιω από το χύμα ρούμι και να μουρμουρίσω -σαν ξόρκι, μην εμφανιστεί ξανά ο άνθρωπος με τη μαϊμού και μου πάρει το ζωντανό- να μουρμουρίσω τον αγαπημένο μου σκοπό: Χέι-χοπ/ Ήταν πέντε γιομιτζήδες/ πάνω από την κάσα του πεθαμένου/ πέντε θαλασσόλυκοι, πέντε λαθρεμπόροι..." Λιγότερα
