Η κλιματική κρίση αποτελεί σήμερα μια επώδυνη πραγματικότητα η οποία σταδιακά γίνεται αποδεκτή ακόμα και από τους πιο σθεναρούς μέχρι σήμερα αρνητές της. Η χρήση των ορυκτών καυσίμων τα τελευταία 200 χρόνια μετά τη βιομηχανική επανάσταση συνέβαλε στη ταχεία αλλαγή του κλίματος με τέτοιους ρυθμούς που η προσαρμογή των φυτικών και ζωικών οργανισμών του πλανήτη είναι πολύ δύσκολη και η εξαφάνιση πολλών από αυτούς αναπόφευκτη. Η υποκατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ενεργειακούς πόρους που δεν εκλύουν ανεπιθύμητα αέρια στην ατμόσφαιρα είναι σήμερα τεχνολογικά και οικονομικά εφικτή. Οι ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές μπορούν να υποκαταστήσουν τα... Περισσότερα
Η κλιματική κρίση αποτελεί σήμερα μια επώδυνη πραγματικότητα η οποία σταδιακά γίνεται αποδεκτή ακόμα και από τους πιο σθεναρούς μέχρι σήμερα αρνητές της. Η χρήση των ορυκτών καυσίμων τα τελευταία 200 χρόνια μετά τη βιομηχανική επανάσταση συνέβαλε στη ταχεία αλλαγή του κλίματος με τέτοιους ρυθμούς που η προσαρμογή των φυτικών και ζωικών οργανισμών του πλανήτη είναι πολύ δύσκολη και η εξαφάνιση πολλών από αυτούς αναπόφευκτη. Η υποκατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ενεργειακούς πόρους που δεν εκλύουν ανεπιθύμητα αέρια στην ατμόσφαιρα είναι σήμερα τεχνολογικά και οικονομικά εφικτή. Οι ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές μπορούν να υποκαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα στη παραγωγή θερμότητας, ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τα πετρελαϊκά καύσιμα στο τομέα των μεταφορών.
Τα κείμενα που περιέχονται στο τόμο αυτό αναφέρονται στις δυνατότητες χρήσης των ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών σε διάφορους τομείς συμβάλλοντας στη πράσινη ενεργειακή μετάβαση και στην δημιουργία μιας οικονομίας μηδενικών καθαρών εκπομπών άνθρακα με ορίζοντα το 2050 όπως συμφωνήθηκε στη διεθνή διάσκεψη για το κλίμα το 2015 στο Παρίσι. Τα περισσότερα από αυτά εστιάζουν στη χώρα μας αλλά και στην Κρήτη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιορίζονται μόνο σε μια γεωγραφική ενότητα.
Επιπρόσθετα περιλαμβάνονται ορισμένα κείμενα που σχολιάζουν τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, σχετικά με την ανθρώπινη ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία θεωρώντας ότι η ευημερία του homo sapiens δεν είναι δυνατόν να διαχωρισθεί από την ευημερία του γήινου οικοσυστήματος του οποίου αποτελεί μέρος ούτε μπορεί να αποτιμηθεί με χρηματικούς μόνο όρους όπως το ακαθάριστο εθνικό προϊόν μιας χώρας και το κατά κεφαλή εισόδημα των πολιτών.
Λιγότερα
