Στις 11 Μαϊου 330 ο Μέγας Κωνσταντίνος τέλεσε, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τη γέννηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ως κληρονόμος της "αιώνιας Ρώμης" το Βυζάντιο πίστευε ότι ήταν η μοναδική αυτοκρατορία πάνω στη Γη και διεκδικούσε κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις περιοχές που ανήκαν κάποτε στον ρωμαϊκό κόσμο. Η σκληρή πραγματικότητα ανέτρεψε τα σχέδιά του. Όπως οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες παρουσιάζονταν ως διάδοχοι των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, έτσι και η σασσανιδική δυναστεία των Περσών πίστευε ότι είναι κληρονόμος των αρχαίων Αχαιμενιδών και διεκδικούσε όλα τα εδάφη που ανήκαν παλαιότερα στο... Περισσότερα
Στις 11 Μαϊου 330 ο Μέγας Κωνσταντίνος τέλεσε, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τη γέννηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ως κληρονόμος της "αιώνιας Ρώμης" το Βυζάντιο πίστευε ότι ήταν η μοναδική αυτοκρατορία πάνω στη Γη και διεκδικούσε κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις περιοχές που ανήκαν κάποτε στον ρωμαϊκό κόσμο. Η σκληρή πραγματικότητα ανέτρεψε τα σχέδιά του. Όπως οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες παρουσιάζονταν ως διάδοχοι των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, έτσι και η σασσανιδική δυναστεία των Περσών πίστευε ότι είναι κληρονόμος των αρχαίων Αχαιμενιδών και διεκδικούσε όλα τα εδάφη που ανήκαν παλαιότερα στο περσικό βασίλειο. Μοιραία οι δύο υπερδυνάμεις της εποχής οδηγήθηκαν σε μια εξοντωτική σύγκρουση, η οποία συντάραξε την περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου για περισσότερους από τρεις αιώνες. Οι δύο αντίπαλοι διακρίνονταν για την εξαιρετική στρατιωτική οργάνωση και τις ισχυρές κρατικές δομές τους, έτσι οι δεκάδες πόλεμοι μεταξύ τους κατέληγαν πάντα σε αιματηρές ισοπαλίες. Επιπλέον η μεγάλη διπλωματική επιρροή τους παρέσυρε έμμεσα η άμεσα δεκάδες λαούς στη σύγκρουση, προσδίδοντάς της τον χαρακτήρα ενός παγκόσμιου πολέμου. Τελικά τον Δεκέμβριο του 627, σε μια άγρια μάχη στη Νινευί, ο αυτοκράτορας Ηράκλειος αφάνισε τον περσικό στρατό τερματίζοντας την αντιπαράθεση. Η νίκη του Βυζαντίου όμως δεν είχε ως αποτέλεσμα την επέκταση της δύναμής του προς τα ανατολικά. Την εποχή που ο Ηράκλειος κατατρόπωνε το περσικό κράτος, ο Μωάμεθ έθετε τα θεμέλια για τη θρησκευτική και πολιτική ένωση των αραβικών φυλών. Μερικά χρόνια μετά τον θάνατο του Προφήτη, η ισλαμική πλημμύρα κάλυψε τα εδάφη που είχαν ανακτήσει οι Βυζαντινοί από τους Σασσανίδες με τεράστιες θυσίες και σκληρούς αγώνες. Το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει τα αίτια της βυζαντινο-περσικής σύγκρουσης, παρουσιάζει με λεπτομέρειες τις πολεμικές επιχειρήσεις και αναλύει διεξοδικά τη στρατιωτική οργάνωση των αντίπαλων δυνάμεων. Φωτογραφίες, μαρτυρίες, χάρτες, καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις στολών και εικόνες εποχής εμπλουτίζουν τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα και παρέχουν μια πλήρη εικόνα για την τιτάνια εκείνη πάλη η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εξάντληση των δύο αυτοκρατοριών. Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύθηκαν οι Αραβες και διαμόρφωσαν έναν νέο εθνολογικό και πολιτισμικό χάρτη στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική, ο οποίος διατηρείται ανέπαφος μέχρι σήμερα. Λιγότερα
