Ένα απόγευμα ο πρωθυπουργός Αρίστος Συνετός ο Νεότερος καλεί στο γραφείο του τον πιο διάσημο αρχιτέκτονα με σκοπό την ανέγερση ενός νέου Πρωθυπουργικού Μεγάρου, που φιλοδοξεί να το καταστήσει ως το Κτίριο - Έμβλημα της νέας εποχής, της Δημοκρατίας της Δημόσιας Αισθητικής. Όλη η χώρα ενθουσιάζεται και παραληρεί με την κατασκευή του έργου. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιο είναι το πανούργο σχέδιο που κρύβεται από πίσω και ποιος είναι ο πραγματικός ιθύνουν νους του. Εκτός από μια νεαρή απόφοιτο της Αρχιτεκτονικής Σχολής που, με τη βοήθεια μιας "παράνομης" γιάφκας καλλιτεχνών, είναι αποφασισμένη να αντισταθεί ώς το τέλος. Το βιβλίο του Δημήτρη... Περισσότερα
Ένα απόγευμα ο πρωθυπουργός Αρίστος Συνετός ο Νεότερος καλεί στο γραφείο του τον πιο διάσημο αρχιτέκτονα με σκοπό την ανέγερση ενός νέου Πρωθυπουργικού Μεγάρου, που φιλοδοξεί να το καταστήσει ως το Κτίριο - Έμβλημα της νέας εποχής, της Δημοκρατίας της Δημόσιας Αισθητικής. Όλη η χώρα ενθουσιάζεται και παραληρεί με την κατασκευή του έργου. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιο είναι το πανούργο σχέδιο που κρύβεται από πίσω και ποιος είναι ο πραγματικός ιθύνουν νους του. Εκτός από μια νεαρή απόφοιτο της Αρχιτεκτονικής Σχολής που, με τη βοήθεια μιας "παράνομης" γιάφκας καλλιτεχνών, είναι αποφασισμένη να αντισταθεί ώς το τέλος. Το βιβλίο του Δημήτρη Οικονόμου μας μεταφέρει σε ένα όχι και πολύ μακρινό μέλλον (σε ένα παράλληλο παρόν, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε), που στην Ελλάδα έχει εδραιωθεί η Δημοκρατία της Δημόσιας Αισθητικής, με τον απαστράπτοντα πλην όπως ανούσιο κόσμο της: έναν κόσμο που αποθεώνει τη μετριότητα και την κοινοτοπία, που κυνηγά το εύκολο σεξ και την εφήμερη δημοσιότητα, που έχει πλέον συμβιβαστεί με τη διαφθορά στην πολιτική ζωή, την έλλειψη της πνευματικότητας και της φαντασίας στην καλλιτεχνική δημιουργία. Μέσα σε αυτό το διαβρωμένο περιβάλλον, η οικογένεια Συνετού εκλέγεται άνετα, με συντριπτική πλειοψηφία, στην πρωθυπουργία τα τελευταία πενήντα χρόνια. Σε αυτό το γρήγορο και περιπετειώδες μυθιστόρημα φαντασίας, ο συγγραφέας περιγράφει εικόνες και καταστάσεις οικείες σε όλους μας, σκιαγραφώντας μία εφιαλτική, οργουελική κοινωνία, μία κοινωνία που παρουσιάζει ανατριχιαστικές αναλογίες με τη σύγχρονη Ελλάδα
