Θέατρο, Ιστορία Τέχνης-Τεχνοτροπίες, Κινηματογράφος
71,34 €Ειδική Τιμή64,21 €
Εξαντλημένο στον εκδότη
To "80 χρόνια ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα" είναι ένα μοναδικό βιβλίο, προϊόν κοπιώδους έρευνας και μανιώδους αναζήτησης. Είναι ένα βιβλίο-αναφοράς, που δίνει μία υπεύθυνη, πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα της διανομής των ξένων ταινιών στην Ελλάδα. Είναι ένα βιβλίο-κιβωτός, πρωτοποριακό και πρωτότυπο, που καταλογογραφεί συστηματικά τις ξένες ταινίες που διανεμήθηκαν στη χώρα μας τις οκτώ τελευταίες δεκαετίες. Περιέχει δύο ευρετήρια-λεξικά: ένα ταινιών κι ένα σκηνοθετών. Το πρώτο αναφέρεται στις ταινίες που προβλήθηκαν στους ελληνικούς κινηματογράφους από το 1925 μέχρι και τον Αύγουστο 2005 και περιλαμβάνει 34.388 τίτλους 23.159 διαφορετικών ταινιών. Το... Περισσότερα
To "80 χρόνια ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα" είναι ένα μοναδικό βιβλίο, προϊόν κοπιώδους έρευνας και μανιώδους αναζήτησης. Είναι ένα βιβλίο-αναφοράς, που δίνει μία υπεύθυνη, πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα της διανομής των ξένων ταινιών στην Ελλάδα. Είναι ένα βιβλίο-κιβωτός, πρωτοποριακό και πρωτότυπο, που καταλογογραφεί συστηματικά τις ξένες ταινίες που διανεμήθηκαν στη χώρα μας τις οκτώ τελευταίες δεκαετίες. Περιέχει δύο ευρετήρια-λεξικά: ένα ταινιών κι ένα σκηνοθετών. Το πρώτο αναφέρεται στις ταινίες που προβλήθηκαν στους ελληνικούς κινηματογράφους από το 1925 μέχρι και τον Αύγουστο 2005 και περιλαμβάνει 34.388 τίτλους 23.159 διαφορετικών ταινιών. Το δεύτερο, συμπληρωματικό του πρώτου, περιλαμβάνει 5.938 ονόματα. Είναι μία φιλμογραφία σκηνοθετών, ακριβής σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, αφού από τις ταινίες τους περιλαμβάνει μόνο εκείνες που έχουν προβληθεί στην Ελλάδα. Ο Δημήτρης Κολιοδήμος, γνωστός συγγραφέας, εκλεκτό μέλος του κύκλου των ελλήνων κριτικών κινηματογράφου και καταξιωμένο στέλεχος της ελληνικής τηλεόρασης κινείται με μοναδικό κριτήριο την αγάπη του για τον κινηματογράφο. Όχι ένα είδος του, αλλά τον κινηματογράφο στο σύνολό του, τις ταινίες καθ' εαυτές, ανεξαρτήτως χώρας, είδους ή ποιότητας, με γνώμονα να καταγραφούν ακόμα και οι πιο παραμελημένες, όπως είναι οι χαμηλού κόστους παραγωγές που κατέκλυζαν κάποτε τις κεντρικές λαϊκές αίθουσες των Αθηνών ή τους συνοικιακούς κινηματογράφους δεύτερης προβολής. Λιγότερα
